Stropy gęstożebrowe sprężone należą do najpopularniejszych i najprostszych w montażu stropów prefabrykowanych. System stropów Rectobeton składa się z belki sprężonej oraz wypełnienia w postaci pustaka betonowego (Rectobeton) lub panela drewopodobnego (Rectolight). Niewielka waga poszczególnych elementów stropu Rector umożliwia ręczny montaż bez użycia ciężkiego sprzętu. Wytrzymałe belki sprężone Rector dostępne są w długości nawet 10 m. Wykonawcy cenią sobie tego typu rozwiązania stropowe ze względu na niewielkie zużycie betonu i stali, brak żeber rozdzielczych oraz mniejszą liczbę podpór montażowych. W przypadku gdy w projekcie domu jednorodzinnego zaprojektowane są czasochłonne stropy żelbetowe, inwestorzy mają możliwość zwrócenia się z zapytaniem o możliwość zamiany technologii wykonania stropów monolitycznych na prefabrykowane. Projektanci firmy Rector Polska przygotowują projekt uwzględniając dodatkowe wytyczne inwestorów (np.: ciężkie ściany działowe, słupy więźby dachowej oparte na stropie). Duża wytrzymałość oraz brak spękań na tynkowanych stropach w trakcie użytkowania sprawia, że systemy stropowe Rector są często stosowane w budynkach wielorodzinnych oraz budynkach użyteczności publicznej.
Elementy systemu
Belki sprężone
Podstawowym elementem systemu są prefabrykowane belki strunobetonowe RS, różniące się wysokością przekroju, liczbą i usytuowaniem splotów sprężających oraz ewentualnym wzmocnieniem. Materiałem z, którego wykonane są belki systemu stropowego rector to beton C50/60. Główne zbrojenie sprężające stanowią sploty stalowych strun klasy 2060 MPa. Sprężone belki stropowe o wysokości 11 lub 13 cm produkowane są w długości od 1 do 10 m co 10 cm. Rozstaw belek to odpowiednio 59 lub 60 cm (różnica wynika z szerokości typu belki).
Wypełnienia stropowe
Wypełnienia stropowe wykonane są najczęściej z pustaków betonowych, ale pojawiają się też panele drewnopochodne, plastikowe a nawet styropianowe. Wszystkie te elementy nie pełnią funkcji konstrukcyjnej a jedynie wypełniającą. Występują w różnych wysokościach (od 12 cm do 24 cm) i warto sprawdzić na rysunkach montażowych ich dokładna lokalizację. Mimo, że poszczególne elementy potrafią wytrzymać obciążenie nawet kilkuset kilogramów to zaleca się chodzić po belkach sprężonych. Idealnym rozwiązaniem jest ułożenie desek lub płyt w miejscach gdzie będą chodzić wykonawcy lub za pomocą taczki wożone będą materiały.
Wykonanie stropu
Na czym oprzeć strop?
Przed przystąpieniem do montażu stropu gęstożebrowego warto wcześniej przeanalizować sposób montażu wieńca żelbetowego. Można stosować tradycyjne szalunki drewniane lub systemowe, zastosować betonowe kształtki wieńcowe ewentualnie tracony szalunek wieńca. W większości wypadków zalecany jest wieniec obniżony czyli taki, który zaczyna się kilka centymetrów poniżej poziomu stropu. Jest to o tyle istotne, że murując ostatnią warstwę murów konstrukcyjnych musimy zachować odpowiednią rzędną. O ile w przypadku szalowania wieńca można jego wysokość regulować dowolnie to w przypadku prefabrykowanych kształtek betonowych które wystają na ok. 7 cm poniżej stropu trzeba jeszcze przewidzieć warstwę zaprawy lub kleju cienkowarstwowego. Często się zdarza, że nie uwzględnia się korekty wysokości ze względu na kształtkę co najczęściej kończy się podwyższeniem kondygnacji parteru (w przypadku domów jednorodzinnych). Konsekwencje tego mogą być takie, że trzeba przeprojektować klatkę schodową (np. max wysokość stopnia w budynku jednorodzinnym to 19 cm) lub zwrócić uwagę czy budynek nie będzie za wysoki.
Rozłożenie belek sprężonych
Przed rozłożeniem należy zapoznać się z projektem stropu. Dodatkowe belki w żebrach (np. podwójne, potrójne a nawet w ilości pięciu sztuk) stosowane są wszędzie tam gdzie jest wymagane wzmocnienie np. przy wymianach w stropie, przy wzmocnieniu pod ścianami lub słupami oraz przy większych rozpiętościach.
Podpory montażowe
Do ok. 2 m rozpiętości stropów się nie podpiera. Do rozpiętości 5 m wystarczy jeden rząd podpór montażowych a przy większych rozpiętościach stosuje się 2 rzędy. Mają one za zadanie przeniesienie obciążeń ze stropu do momentu uzyskania przez nadbeton docelowej wytrzymałości. W projektach stropów podane są maksymalne obciążenia na podporę (od kilkuset kg/mb do nawet przeszło 2 ton). Dobierając typ podpór możemy odpowiednio dopasować podporę oraz rozstaw stempli. Najlepiej sprawdzają się regulowane podpory stalowe z trójnogiem o udokumentowanej nośności. Podpory powinny być też układane na stabilnym podłożu. Zakłada się, że porządne stalowe stemple układa się w rozstawie co ok. 120-150 cm, ale wszystko zależy od konkretnego przypadku.
Strzałka ugięcia
Zawsze montując strop z belkami sprężonymi, a w pozostałych typach stropów jeżeli projektant tak zaprojektował, należy ustawiając podpory montażowe uzyskać dodatnią strzałkę ugięcia wynoszącą 1/500 rozpiętości stropu. Przy stropach o rozpiętości 5 m ugięcie takie powinno wynieść ok 1 cm.
Balkony
Możliwość stosowania niższych pustaków przy balkonach umożliwia prawidłowy montaż płyty balkonowej, która musi być odpowiednio zazbrojona. Pręty zbrojeniowe montowane są w górnej strefie stropowej i wymagają odpowiedniej otuliny betonowej. Dzięki zastosowaniu niższych pustaków uzyskuje się grubszą warstwę nadbetonu w której jest wystarczająco dużo miejsca na montaż prętów. Obecne wymagania termoizolacyjne spowodowały, że coraz częściej na budowach można zauważyć łączniki termiczne balkonowe. Strefa pustaków obniżonych umożliwia montaż takich elementów. W efekcie płyta balkonowa nie musi być izolowana termicznie a straty ciepła z budynku są dużo mniejsze.
Otwory w stropie
Chcąc wywiercić dodatkowe otwory w stropie lub wykonać szacht instalacyjny należy je zlokalizować w obrębie pustaków. Otwory pod szachty lub kominy mogą mieć do 49 cm szerokości czyli tyle ile wynosi odległość między belkami. Jeżeli potrzebny jest większy otwór to trzeba wykonać wymian żelbetowy w grubości stropu.
Zbrojenie
Przed zabetonowaniem należy dokładnie sprawdzić czy zamontowano wszystkie elementy zbrojenia które znajdują się w nadbetonie. Siatka stalowa, pręty przypodporowe czy też dozbrojenia pod niestandardowe obciążenia i wsporniki. Zużycie stali wynosi ok 3-4 kg/m2 stropu.
Betonowanie
Grubość nadbetonu powinna wynikać z projektu i zawierać się w granicach od 4 cm do 10 cm. Samowolne zmniejszenie jaki zwiększenie grubości nadbetonu może mieć negatywny wpływ na pracę konstrukcji. Niższa wysokość nadbetonu to z reguły mniejsza nośność stropu natomiast dodatkowe centymetry mogą zbytnio dociążyć układ stropowy. Każdy dodatkowy cm betonu zwiększa ciężar o ok 23 kg/m2. Zważywszy, że na nadbeton w zależności od strefy działają siły ściskające lub rozciągające, zmniejszenie klasy nadbetonu np. z C25/30 na C16/20 może finalnie zmniejszyć nośność stropu o kilka procent.
Ukrycie instalacji w stropie
Prowadzenie instalacji z systemie Rectolight możliwe jest dzięki charakterystycznej formie wypełnień. Wysokość konstrukcyjna stropu pozwala na ukrycie instalacji o wysokości od 7 do 14 cm, w zależności od zastosowanego panela. Grubość stropu Rectolight można dostosować do potrzeb projektu.
Montaż do stropu
Montując oprawy oświetleniowe, okablowanie czy tez sufit podwieszany mamy możliwość zamocowanie się do stropu na kilka sposobów. W przypadku montowania się do spodu pustaka należy wybrać system kołków dedykowanych do pustych przestrzeni. Projektowane obciążenie punktowe nie powinno przekraczać 25 kg (mimo, że badania na wyrywanie w zależności od zastosowanego systemu wykazują wytrzymałość nawet ponad 200 kg). W przypadku większych obciążeń (np. huśtawka) należy stosować dłuższe i mocniejsze kotwy/kołki i montować je między belkami (jeśli występują np. 2 belki w żebrze) lub bezpośrednio do żebra nośnego kołkami o średnicy do 8 mm. Należy zadbać o nie wiercenie w centralnej części belki gdzie znajdują się sploty sprężające. Ciężar podwieszanych elementów może wynosić nawet ponad 1000 kg, ale lokalizacja takiego obciążenia powinna być już na etapie projektu tak, aby odpowiednio wzmocnić strop.
W przypadku stosowania paneli w systemie Rectolight poza montażem do belki oraz nadbetonu przez cienki panel, można tez stosować specjalne zawiesia systemowe. Rozwiązanie to umożliwia montaż bez wiercenia w stropie. Zawiesie za pomocą śruby zaciskane jest na wystającej belce. Nośność takiego elementu to 30 kg a jego budowa pozwala zamontować na nim systemowe zawiesia do sufitów podwieszanych.
Wykończenie stropu Rectolight
Charakterystyczna forma panela Rectolight sprawia, że projektanci wnętrz oraz inwestorzy coraz częściej pozostawiają strop w wersji surowej, niewykończonej sufitem podwieszanym. Najczęściej spotykaną wersją wykończenia to oryginalna kolorystyka lub pomalowanie na kolor biały lub czarny. System uzyskał klasyfikację w zakresie reakcji na ogień: B-s1, d0. Oznacza to, wyrób ten jest niezapalny, niekapiący pod wpływem ognia oraz nieodpadający pod wpływem ognia jak również nierozprzestrzenia ognia wewnątrz budynków. Rectolight jako produkt nierozprzestrzeniający ognia (NRO) może być stosowany bez żadnych dodatkowych środków zabezpieczających (w formie impregnatów, powłok malarskich czy też sufitów podwieszanych) zarówno w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych jak i budynkach użyteczności publicznej.
Podsumowanie
Systemy stropowe Rector, zarówno Rectobeton jak i Rectolight, sprawdzają się doskonale w budownictwie jednorodzinnym i wielorodzinnym. Technologia stropów gęstożebrowych sprężonych pozwala na znaczne przyspieszenie prac budowlanych w porównaniu do tradycyjnych stropów żelbetowych. Niewielkie zużycie betonu i stali, brak żeber rozdzielczych oraz ograniczenie szalunków do minimum sprawia, że wykonanie stropu może być nawet 2-3 krotnie szybsze niż w przypadku stropu monolitycznego.
