Folie do izolacji pionowej

Folie kubełkowe, materiały z polietylenu wysokiej gęstości (HDPE) stosowane do ochrony hydroizolacji fundamentów.

Wody opadowe, które przenikają do gruntu po deszczu, w zależności od natężenia i częstotliwości opadów atmosferycznych mogą stanowić stałe lub czasowe zagrożenie dla fundamentów. Stopień zagrożeń wodą gruntową w dużej mierze zależy od rodzaju gruntu, na którym budowa jest lub ma być wykonana. W przypadku gruntów przepuszczalnych, takich jak piaski i żwiry, izolacją przeciwwilgociową w postaci folii kubełkowych, zwanych również fundamentowymi lub geomembranami, można skutecznie zabezpieczyć ściany piwnic. Bardzo dobre efekty daje zastosowanie dwóch warstw folii w odpowiedniej kolejności: najpierw folii polietylenowej (PE) o grubości 0,3 mm jako hydroizolacji, a następnie folii kubełkowej. Istnieje wiele możliwości łączenia różnych materiałów, a w przypadku izolacji przeciwwodnych (ciężkich) stosuje się układy warstw z papą, folią PE jako warstwę poślizgową, a na końcu folię kubełkową, która pełni funkcję osłaniającą i drenującą.

Folie kubełkowe, zwane również foliami drenażowo-wentylującymi, są stosowane w wielowarstwowych konfiguracjach, np. z matami przesączającymi lub innymi wyspecjalizowanymi materiałami, np. do tarasów zielonych. Mogą być również wykorzystywane do osuszania ścian piwnic od wewnątrz lub jako warstwa wentylująco-izolacyjna na tarasach, i są stosowane od wielu lat. Warto zaznaczyć, że tarasy są również klasyfikowane jako dachy, a ich izolacja stanowi często wyzwanie. Foliowe rozwiązania znajdują również zastosowanie w konstrukcjach oporowych i na nasypach w budownictwie ziemnym i drogowym.

Przykłady zastosowania folii kubełkowych:

Na ścianach fundamentów - folię kubełkową wykorzystuje się jako izolację przeciwwodną lub dodatkową warstwę drenującą w systemach zabezpieczeń wodochronnych dla podziemnych części budynków. Stosowanie folii kubełkowej jest częste, szczególnie dla ochrony warstwy bitumicznej przed mechanicznymi uszkodzeniami spowodowanymi działaniem ziemi lub instalacji. Izolacje przeciwwilgociowe z folii kubełkowej stosuje się w przypadku, gdy budynek jest posadowiony powyżej poziomu wód gruntowych w gruntach przepuszczalnych.
Na zasypywanych stropach - Folię kubełkową wykorzystuje się do hydroizolacji jako warstwę drenująco-wentylacyjną. W takim zastosowaniu konieczne jest zapewnienie odpowiednich spadków oraz funkcjonalnego systemu odprowadzania wody z powierzchni stropu.
Na tarasach - przestrzeń stworzona przez wytłoczenia (kubełki) pełni funkcję wentylacji, usuwając wszelką wilgoć dzięki przepływowi powietrza. Aby zrealizować to zadanie, konieczne jest zachowanie na brzegach tarasu otworów do szczeliny wentylacyjnej z co najmniej dwóch stron, co umożliwia swobodny przepływ powietrza przez przestrzeń utworzoną przez folię kubełkową. Następnie na wierzchu folii nakłada się warstwę zbrojonego betonu.
Na ścianach w piwnicy (od wewnątrz) - W miejscach, gdzie występuje stałe zawilgocenie wewnętrznej strony ścian piwnic, stosuje się folię kubełkową w celu umożliwienia wentylacji ściany i zapewnienia ciągłego przepływu powietrza usuwającego wilgoć. Taki sposób zastosowania wymaga stworzenia szczeliny wlotowej przy podłodze, umożliwiającej dostęp do przestrzeni wentylującej ścianę, oraz wylotu przy suficie pomieszczenia w piwnicy. Od strony pomieszczenia, do folii kubełkowej należy przymocować tynk gipsowy (lub płyty gipsowo-kartonowe) lub wapienny jako ostateczne wykończenie ściany.

Jak poprawnie układać folię kubełkową?

Folię kubełkową układa się w aplikacjach pionowych, tak aby wytłoczenia (kubełki) były skierowane w stronę murów, natomiast w aplikacjach poziomych - wytłoczenia skierowane są w dół. Podczas układania kolejnych pasm, łączy się je na zakładkę, której szerokość zależy od sposobu zastosowania. Stożkowy kształt wytłoczeń ułatwia proces łączenia, ponieważ stożki na zakładach precyzyjnie wpasowują się jeden w drugi, zapewniając solidne połączenie nawet pod wpływem niewielkiego nacisku. W aplikacjach pionowych, połączenia boczne (zakładki pionowe) powinny zachodzić na 3-5 rzędów stożków, natomiast połączenia góra-dół (zakładki poziome) mogą być mniejsze: 2-4 rzędy. Szerokości zakładek są uzależnione od tego, czy łączenie wspomaga klej lub samoprzylepna taśma dwustronna (np. butylowa), czy też połączenia nie wymagają dodatkowego kleju lub taśmy. Przykładowo: 3 stożki to zakładka o szerokości ok. 10 cm, 5 stożków to 15 cm, a 10 stożków to 30 cm. Podstawowa szerokość zakładki bez użycia kleju wynosi 15 cm.

W przypadku zastosowań poziomych folii kubełkowych, na przykład na tarasach, wszystkie zakładki powinny być jednakowe i wynosić 3-4 rzędy. W większości przypadków mocowanie jest potrzebne tylko podczas układania i pełni funkcję pomocniczą, ponieważ folia zostaje przysypana lub zalana betonem po zabudowie. Wybór elementów mocujących zależy od konkretnego zastosowania.

Folia kubełkowa może być mocowana za pomocą:

dybli
śrub
gwoździ

najlepiej specjalnie dostosowanych z odpowiednimi podkładkami pcv. Istnieją także inne praktyczne metody mocowania. W niektórych przypadkach wystarczy tymczasowe podparcie folii podczas zasypywania. Po zasypaniu wykopu wystający brzeg folii można uciąć do poziomu podmurówki lub gruntu. Tam, gdzie jest to wymagane, górna krawędź folii kubełkowej może być wykończona specjalnym profilem zamykającym, znanym jako listwa wykończeniowa.

Folia kubełkowa powinna być mocowana powyżej uszczelnienia przeciwwilgociowego, zgodnie z rodzajem podmurówki. W zależności od stopnia zagrożenia wodą oraz od przeznaczenia piwnicy w budynku, dobiera się odpowiedni system materiałów zabezpieczających przed wilgocią. W razie potrzeby projektu, należy wykonać odpowiedni drenaż wokół budynku. Pionowe warstwy drenujące i filtrujące (żwir, piasek itp.) powinny być ułożone na grubości minimum 0,5 m od osłanianego fundamentu lub muru. Ich ziarnistość powinna być dobrana do struktury gruntu. Rura drenażowa musi być otoczona ze wszystkich stron materiałem przesiąkliwym na grubość minimum 20 cm (żwir, grys lub żużel granulowany). Rura drenażowa powinna być ułożona tak, aby jej wierzch nie wystawał ponad górną krawędź ławy fundamentowej, a spadek rury musi wynosić 0,5%. W większości przypadków wystarczy rura o średnicy 100-125 mm. Ze względu na zagrożenie wilgocią rozpryskową i powstawanie kałuż wzdłuż ściany budynku, zaleca się ułożenie pasa żwiru o szerokości około 50 cm i głębokości 20 cm.

Folie do izolacji pionowej

INNI KUPOWALI

Newsletter